Sunrise
Looks like morning in your eyes
But the clock's held 9:15 for hours...

Nie mam czasu na bloga, pisanie i całą tą blogową otoczkę. Brakuje mi tego. Wcześniej posty dodawałam co tydzień a teraz... Uroki liceum, zajęć czy moje czyste lenistwo? Nie wiem, może wszystko na raz. 'Blog nie zając, nie ucieknie'. : *
Dużo się u mnie ostatnio dzieje. Każdy weekend jest inny, niezapomniany, cudowny. Achh... czemu nie miałam tak wcześniej? W sumie to może i dobrze bo teraz potrafię to docenić. Każdy gest, słowo, uśmiech.
W szkole też w sumie nie jest najgorzej. Co prawda polski, niemiecki i matma śnią mi się po nocach przez co moje koszmary stały się jeszcze straszniejsze. Widmo zbliżającej się matury mnie przeraża. Niby został jeszcze rok a ja już na samą myśl o niej mam dreszcze i czuję, że blednę. Tym bardziej, że muszę ją dobrze, naprawdę dobrze napisać. Po części dla siebie (czyt. Ciebie). W każdym bądź razie tak by 'wstydu' nie było. : )
Ale dość już o szkole. Mam ją na głowie 5 dni w tygodniu, dziś jeszcze przez chwilkę chcę od niej odpocząć.

Nie wiem jak Wy ale ja uwielbiam naszą jesień. Zwłaszcza tą ciepłą, słoneczną.. tą złotą. Codziennie mam tą przyjemność iść przez park, już zostałam zauroczona kolorami. Szelest liści pod butami, gdzieniegdzie leżące już kasztany i słoneczko lekko ogrzewające twarz. Achh.. pięknie, pięknie. Żałuję tylko, że już tak szybko robi się ciemno. Nie możemy wtedy sobie pozwolić na dłuższe wędrówki. Ale wymyślimy jakiś zamiennik. ; )
Jesień lubię za jej ciepłe popołudnia i zimne poranki. Jej wiatr i ciepłe promienie łaskoczące moje policzki. Lubię jej kolory, które mnie otaczają. Jej opadające liście okrywające ziemię i dróżki w parku. Móc rozkoszować się jej barwami. Ja wiem, że jesień nie jest jedną z najbardziej lubianych pór roku, być może ze względu na rozpoczynającą się szkołę. Ale sami powiedzcie czy nie jest ona piękna? Ubrana w te żółcie i brązy? Przyozdobiona w korale z kasztanów i żołędzi? Na jesień czekam z wielkim utęsknieniem cały rok. Wypatruję ją w oknie kiedy w końcu nadejdzie. Kiedy zachwyci swoim strojem cały świat. A teraz kiedy wróciła po roku nieobecności pragnę cieszyć się nią ile tylko się da. A więc witaj z powrotem. : )

Jak to dobrze, że mam Ciebie. Kogoś do kogo zawsze mogę wrócić. Przy Tobie uśmiech nie schodzi mi z twarzy. Lubię nasze spacery, muzykę, żarty i droczenie się z Tobą. Plany na przyszłość... Kocham to. : ) Jak to niewiele trzeba by człowiek był szczęśliwy... A mi to szczęście bardzo odpowiada. Dziękuję za wczoraj, dziś, jutro i resztę życia!