Hogan

Hogan. Ja i on w piękny sobotni dzień. Jak tylko go dosiadłam od razu poczułam jego moc. Jest olbrzymem, spokojnym, pięknym olbrzymem. Rozkochał mnie w sobie. Jest taki majestatyczny i elegancki. Hogan zdecydowanie należy do koni wyrozumiałych i cierpliwych. Uwielbia pieszczoty więc no cóż ciut go rozpieszczałam przed naszą jazdą. No ale sami powiedzcie czy nie jest piękny? Tego nie da się opisać. Trzeba dosiąść konia, żeby zrozumieć moją radość i euforię. Czułam każdy jego mięsień, jak szedł, kłusował (tak to się odmienia?). Na początku nie był skory do współpracy, wolał jak go głaskałam po szyi ale w końcu i on zapragnął popędzić. Czy można się zakochać od pierwszego wejrzenia? Tak, zdecydowanie można. Cieszę się, że tego doświadczyłam. Teraz tylko pragnę systematycznie jeździć. Uda mi się, wierzę w to. :) Pół dnia spędziłam w bajce. W miejscu do, którego chce się wracać. Cisza, spokój, piękne białe konie i cudowni ludzie. Czegóż więcej chcieć? To istny raj na ziemi. Wszystko czego potrzebujemy mamy w zasięgu ręki. Nic więcej nie trzeba. Ktoś mógłby powiedzieć, że lekko mnie ponosi, że przesadzam. Dobrze, każdy ma swoje zdanie jednak ja będę wciąż obstawiać przy swoim. Aby się przekonać czy mam racje trzeba tam być. Pooddychać tamtejszym powietrzem. Bezczelnie się nim zaciągnąć. 
Moje marzenie się spełniło. Dziękuję Ci! Teraz pragnę go kontynuować, chcę być systematyczna i nie poddać się. Boże... ile ja bym dała aby móc jeździć... Wiem, że jeszcze wszystko przede mną, praktycznie całe życie ale... To siedzi gdzieś we mnie od małego, ta wielka miłość, którą chciałabym puścić na wolność aby pogalopowała. Aby puściła wodze i dała się ponieść. Będę do tego dążyć. Dużo pracy jeszcze przede mną jednak dziś zrobiłam pierwszy krok. Oby nie był ostatnim.
Dziękuję Pani Gosiu!

Dziś pierwsza porcja zdjęć za trzy dni będzie kolejna!

 Dziękuję mojemu kochanemu fotografowi :*