Wróciłaś.

Długo się zastanawiałam co napisać. W sumie to dalej nie wiem, o szkole przecież nie będę Wam opowiadać. Chyba każdy wie jak jest w liceum? Przede wszystkim dużo nauki, zdecydowanie więcej niż gimnazjum. Więcej ocen, znajomych, obowiązków. Ale mi to nie przeszkadza, wręcz przeciwnie. Ja muszę coś robić bo inaczej wariuję. A dodatkowe zajęcia łączę z przyjemnym i pożytecznym. Do domu wracam ok 16:30 i jest mi z tym dobrze. Gorzej będzie w zimę jak ciemno będzie już od 16. Brrr... ale moi drodzy chciałam Wam powiedzieć, że właśnie oto mamy pierwszy dzień cudownej i najwspanialszej pory roku... tam-taradam! NADESZŁA JESIEŃ!

Jesień. Złoto, brąz, czerwień, pomarańcz. Żółte liście opadające z gałęzi drzew. Kasztany, grzyby, żołędzie. Spacer po parku usłanym szeleszczącymi liśćmi w piękny słoneczny jesienny dzień. Wieczory spędzane na huśtawce przy dobrej książce, herbacie i cieplutkim kocyku. W tle z radia słyszę swoją ulubioną piosenkę. Powoli i leniwie płynie nuta za nutą... Zamiast dokończyć zdanie w książce odchylam głowę do tyłu i opieram na poduszce lekko się kołysząc. (Powiem Wam, że huśtawka to coś cudownego). Wsłuchuję się w każdy dźwięk muzyki, zaczynam marzyć i relaksować się.
Uwielbiam jesień, jej ciepłe popołudnia i zimne poranki. Lubię jej wiatr i ciepłe promienie łaskoczące moje policzki. Lubię jej kolory, które mnie otaczają. Jej opadające liście okrywające ziemię i dróżki w parku. Móc rozkoszować się jej barwami. Ja wiem, że jesień nie jest jedną z najbardziej lubianych pór roku, być może ze względu na rozpoczynającą się szkołę. Ale sami powiedzcie czy nie jest ona piękna? Ubrana w te żółcie i brązy? Przyozdobiona w korale z kasztanów i żołędzi? Na jesień czekam z wielkim utęsknieniem cały rok. Wypatruję ją w oknie kiedy w końcu nadejdzie. Kiedy zachwyci swoim strojem cały świat. A teraz kiedy wróciła po roku nieobecności pragnę cieszyć się nią ile tylko się da. A więc witaj z powrotem. :)

W ciągu prawie 4 tygodni osiągnęłam coś z czego jestem strasznie dumna. Mianowicie moje wyrzeczenia i postanowienia zdały egzamin. Nie poddałam się choć w pewnym momencie miałam na to ogromną ochotę. W swoich postanowieniach trwam nadal i nie zamierzam ich poprzestać. Dopóki nie osiągnę wyznaczonego sobie celu nie poprzestanę. Dochodząc do sedna sprawy... jestem lżejsza o jakieś 6 kilo i jest mi z tym faktem wyjątkowo dobrze. Jestem z siebie bardzo zadowolona i .. no dumna. :) Udało mi się to o co tak długo walczyłam. W sumie moje ubrania są już na mnie za duże, nie mówiąc już o spodniach, które zlatują mi gdy nie mam paska. Na większe efekty jeszcze muszę popracować ale.. lepsze to niż nic. Także cieszę się, ogromnie się cieszę. :)

Na koniec chciałabym bardzo podziękować za wszystkie (!) komentarze. : )

 Tęsknię już za Hoganem <3